Talking Heads' Once In A Lifetime is niet zo ingewikkeld als je denkt

Amerikaanse rockband Talking Heads ziet in 1975 het levenslicht in New York City. Frontman David Byrne en drummer Chris Frantz lopen elkaar twee jaar eerder tegen het lijf op de Rhode Island School Of Design, waar ze punkband The Artistics vormen. Als de mannen samen met Frantz' vriendinnetje Tina Weymouth naar New York verhuizen, zoeken ze een bassist voor hun band. Als deze zoektocht doodloopt, moedigt Frantz Weymouth aan om bas te leren spelen. Ze moest vervolgens wel nog even drie keer auditie doen van Byrne.

Doorbraak

In 1975 spelen ze hun eerste optreden als Talking Heads in het voorprogramma van The Ramones. Twee jaar later voegen ze Jerry Harrison toe aan de band en ligt hun eerste album in de schappen, waar onder andere Psycho Killer op staat.

In de jaren die volgen timmert de band lekker aan de weg. Aan slechts een genre conformeren doet de band in deze jaren niet - ska, pop, wereldmuziek, West-Afrikaanse afrobeat, rock, new wave, noem maar op. Dit alles komt in 1980 tot z'n climax op Remain In Light, waar we onder andere Once In A Lifetime op vinden: een opmerkelijk nummer met een minstens zo opmerkelijke videoclip.

Niet zo moeilijk

Byrne raadpleegt een interessante bron voor de songtekst van het nummer. "De meeste woorden in Once In A Lifetime komen van evangelisten die ik opnam van de radio terwijl ik notities schreef en zinnen opving die interessante richtingen boden", vertelt hij aan Time Out. "Misschien ben ik gefascineerd door de middenklasse omdat het zo anders lijkt dan mijn leven, zo ver weg van wat ik doe. Ik kan me niet voorstellen om zo te leven." Het nummer bezingt de nutteloosheid van niet blij zijn met wat je hebt, hoewel critici suggereerden dat het een sneer was naar de excessen in de jaren tachtig. Volgens Byrne is het simpel: de tekst gaat over wat er staat in de tekst. "We zijn grotendeels onbewust", vertelt hij aan NPR. "Weet je, we opereren half wakker of op autopiloot en eindigen met een huis, familie, baan en al het andere, en we zijn niet gestopt om onszelf te vragen: 'Hoe ben ik hier beland?'"

Excentrieke clip

Het nummer komt uit in januari 1981, ongeveer een half jaartje voordat muziekzender MTV het levenslicht ziet. De clip van het nummer wordt aanzienlijk vaak gedraaid op de zender, wat zorgt voor een nog groter publiek voor de hit. De clip is, zacht gezegd, excentriek. We zien Byrne functioneren als een soort defect apparaat dat niet meer weet hoe te bewegen. De choreografie is afkomstig van zangeres en choreografe Toni Basil. In het boek MTV Ruled The World - The Early Years Of Music Video vertelt ze over de totstandkoming van de clip: "Hij [Byrne] wilde bewegingen onderzoeken, maar hij wilde die bewegingen meer onderzoeken als acteur, net als David Bowie en Mick Jagger. Ze bewegen op een andere manier, niet als opgeleide danser. Of niet echt geïnteresseerd in danspassen. Hij wilde mensen in trance onderzoeken - verschillende trances in kerken en met slangen." Basil en Byrne vertrekken samen naar de universiteiten UCLA en USC om beeldmateriaal en documentaires te bekijken. "En toen maakte hij die ideeën uit die documentaires 'fysiek'."

Once In A Lifetime in de NPO Radio 2 Top 2000

Once In A Lifetime staat sinds 2000 onafgebroken in de lijst der lijsten, met een hoogste notering op plek 505 in 2014. Benieuwd naar het stijgen en dalen van dit nummer en andere nummers in de lijst? Check dan onze statistieken!