Sumoworstelen worstelt met haar imago: hoe ziet de toekomst van de sport eruit?

Sumo is een van de oudste sporten in Japan en kent vele tradities. Worstelaars vechten in de dohya, en dat is een heiligdom. Zo wordt de grond geheiligd met zout en is de scheidsrechter een shintō priester. "Ik ken geen enkele sporter die zoveel moet opofferen voor de sport als een sumoworstelaar", vertelt Arjan Postma. Zo krijgen worstelaars geen salaris, hooguit een beetje zakgeld en maar 5% weet uiteindelijk in rang te komen om er geld mee te verdienen.

Naast het worstelen zelf, is het eten voor worstelaars nog zwaarder. "In de ochtend trainen ze vier uur en daarna gaan ze koken. Ze eten 10.000 tot 12.000 calorieën eten per dag, en dan hebben we het over Japans eten. Dus ze moeten echt veel rijst eten. Deze opofferingen vinden jongeren te veel", zegt Arjan.

Gaan vrouwen voor verandering zorgen?

Er zijn pogingen gedaan om sumoworstelen ook voor vrouwen toegankelijk te maken, maar dat blijkt lastig omdat er geen verschillende gewichtsklassen zijn. Daarnaast is de dohya een heilige tempel die niet toegankelijk is voor vrouwen. De vrouw als fan zou wél een oplossing kunnen zijn. "Onder jonge vrouwen is sumoworstelaars volgen enorm populair. Na het eten gaan sumoworstelaars slapen en tegenwoordig hebben meerdere slaapzalen een livestream. Veel vrouwen zitten daar uren naar te kijken."

Negentig dagen per jaar, omgerekend een kwartiertje per dag, kijkt Arjan via de krochten van YouTube naar sumoworstelen. "Alle toernooien zijn in Japan en het is veel zoeken op YouTube naar iemand die het uitzendt." Eens in de zoveel tijd zoekt Arjan naar een nieuwe sport om te ontdekken wat mensen er zo fascinerend aan vinden, en bij sumoworstelen is hij niet meer opgehouden met kijken.