Focus speelt Hocus Pocus in sneltreinvaart bij The Midnight Special in 1973

Wanneer Focus in 1971 het nummer Hocus Pocus uitbrengt, levert dat verbaasde reacties op. De luisteraars zijn verbijsterd over de veelzijdigheid van de track. Zo begint de plaat met een stevige rockgitaarriff en drumpartij, waarna fluitist Thijs van Leer begint te jodelen. Later in het nummer speelt hij een indrukwekkende dwarsfluitsolo, gevolgd door een daadwerkelijke fluitsolo met de mond. Doordat de bandleden in de song tot het uiterste gaan wordt Hocus Pocus een wereldberoemde track.

Maar Hocus Pocus is niet meteen de succesvolle plaat zoals we ‘m nu kennen. Het originele nummer, van iets meer dan zes en een halve minuut lang, komt niet verder dan een plaats in de hitlijsten in Nederland. Dit verandert wanneer de band besluit om een nieuwe, kortere versie op te nemen. Deze ‘U.S. single version’ wordt bijna de helft korter dan voorheen. Dit blijkt precies te zijn wat de plaat nodig heeft: de vernieuwde versie komt in 1973 binnen in de Britse, Amerikaanse en Canadese hitlijsten.

‘Meteen van wereldklasse’

De Focus-klassieker ontstaat in het Baarnse Kasteel Groeneveld. Dit kasteel is tijdens de jaren 70 dé plek voor artistiek talent om aan nieuwe projecten te werken. Zo ook voor de mannen van Focus, die volgens Thijs van Leer in die jaren bijna elke dag hier repeteren. Voor een klein bedrag huurt de band een gedeelte van het kasteel af om daar nieuwe nummers te schrijven.

Ook Hocus Pocus wordt hier geschreven tijdens een improvisatiesessie. “Jan Akkerman begon te spelen en ik vond zijn gitaarriff meteen van wereldklasse”, vertelt de Focus-zanger aan Louder. De band besluit om voort te bouwen op het gitaarspel van Akkerman. “Onze drummer Pierre van der Linden begon uit het niets een drumsolo te spelen”, vertelt Van Leer. Daarna is het de beurt aan bassist Cyriel Havermans. “Maar hij stopte met spelen, terwijl dat helemaal niet de bedoeling was. Toen viel er ineens een stilte en begon ik te jodelen.”

The Midnight Special

Doordat Hocus Pocus een enorm ingewikkeld nummer is, heerst er onzekerheid over of de band het nummer wel live kan spelen. Maar de mannen van Focus weten deze aarzelingen te onderdrukken wanneer ze in 1973 het nummer bij The Midnight Special spelen. Focus neemt het zich voor om een setlist van vier nummers te spelen en Hocus Pocus kan natuurlijk niet ontbreken. Maar de plaat van bijna zeven minuten past niet binnen de tijd die de band krijgt voor het liveoptreden. De mannen weigeren om de kortere single versie te spelen, aangezien dit de impact van de track weg zou nemen. Het nummer draait juist om het idee dat je tot het uiterste moet gaan. Als oplossing speelt de band het nummer zo snel mogelijk, zodat het wel binnen de gegeven tijd past. Het resultaat? Een legendarisch, over de top optreden dat een enorme indruk achterlaat bij het publiek.

Toch heersen er nog twijfels over of de zendtijd bij The Midnight Special de echte reden is achter de keuze van Focus. Volgens fans is Hocus Pocus namelijk niet de enige plaat waarvan het tempo wordt verhoogd tijdens het iconische optreden. Omdat Focus eerder wel hun nummers heeft ingekort voor liveoptredens, zetten fans hun vraagtekens bij het verhaal achter de keuze om Hocus Pocus sneller te spelen. Focus-fans denken dat de reden voor de versnelde versie simpelweg is dat de muzikanten daar op dat moment zin in hadden. Hoewel de waarheid over deze versnelde uitvoering nog altijd in de lucht hangt, is de mening van Van Leer duidelijk: “Er zijn tijden dat we het bizar snel hebben gespeeld, maar ik moet toegeven dat ik de langzamere versie eigenlijk het mooist vind.”

Bekijk het optreden van Focus hieronder!