De kleurrijke symbiose tussen Roy Ayers en Fela Kuti

De jaren 80 begonnen met een klapper van jewelste, namelijk met de plaat Music of Many Colors van vibrafonist Roy Ayers en king of afrobeat Fela Kuti. Twee artiesten, twee tracks (één track per kant), wel zo overzichtelijk.

Een pan-Afrikaanse plaat wordt dit meesterwerk wel genoemd, omdat het de typische afrobeat van Nigeriaan Fela Kuti mengt met de smooth/acid jazz/funk van Roy Ayers (who lives in Brooklyn, baby) en zo het beste van de Afro-Amerikaanse muziek mengt met de Afrikaanse. Op de A-kant van het album voert Fela met 'Africa Centre of The World' de boventoon, terwijl Ayers juist op de B-kant met '2000 Blacks Got To Be Free' de leidende factor is.

Centrum van de wereld

Overigens is dat allemaal niet zo heel bijzonder, één plaat per kant, want zo werkte Fela Kuti bijna altijd, zodat hij zijn nummers kon opbouwen en een hypnotiserend en meeslepend geheel ontstond. De twee artiesten ontmoeten elkaar in 1979 in Nigeria, waar Roy Ayers het voorprogramma van Fela Kuti verzorgt. Om hun succesvolle tournee een passend einde te geven, besluiten ze samen een album te maken.

Beide kanten van het album belichten 'Black Pride', waar Fela Kuti zich focust op het feit dat Afrika het centrum van de wereld is, waar de eerste mensen woonden en waar vanuit de wereld werd bevolkt. Met name door het kolonialisme leek die gedachte volledig vergeten. Roy Ayers, uit Californië en woonachtig in New York, weet ook hoe scheef verhoudingen kunnen zijn alleen door de kleur van je huid. Roy Ayers spreekt daarom op het album de wens uit dat wanneer het jaar 2000 aanbreekt dat alle zwarten in de wereld verenigd zijn en volledig gelijkwaardig.

Roy ontmoet Fela's harem

Ayers kijkt zijn ogen uit in Afrika. Fela vertelt Roy namelijk dat de Amerikaan een afstammeling is van de Yoruba, een West-Afrikaans volk. "Ik heb nooit geweten dat ik Yoruba was," vertelt Roy Ayers veel later in een interview. "Maar het voelde goed en ik vond het fijn om te weten dat ik bij een stam hoor. Mijn interesse voor Afrikaanse muziek werd alleen maar groter. Sowieso was het een waardevolle ervaring om Fela Anikulapo Kuti te ontmoeten. Hij had 27 vrouwen en ik zag dat Fela een goede relatie had met al zijn vrouwen, die overigens echt hun best deden om zijn aandacht te krijgen. Ik zag een paar vrouwen bekvechten met elkaar, terwijl Fela en ik even verderop stonden. Fela riep: 'Hou jullie mond. Zien jullie niet dat mijn vriend Roy Ayers hier is? Jullie storen hem.' Ik vond dat eigenlijk wel een grappig moment."

Dit is een verhaal in ons dossier over de 80's. Kijk hier voor alle artikelen.