Artiest

Gilad Atzmon & Orient House Ensemble

  1. Artiestenchevron right
  2. Gilad Atzmon & Orient House Ensemble
Israëlische staatsvijand op een muzikale missie: zondag is zijn live concert te beluisteren op NPS Output webradio.

Israël, Engeland, Italië, Roemenië

De in Londen woonachtige Israëlische saxofonist en schrijver Gilad Atzmon (1963) is waarachtig 'a man on a mission'. Sinds zijn vrijwillige ballingschap in 1994 en met name na de publicatie van zijn debuutroman 'Guide To The Perplexed' (2001) geldt hij in conservatieve Israëlische kringen als een serieus te nemen staatsvijand. Het boek beschrijft met veel satire de ondergang van de staat Israël vanuit een toekomstig historisch perspectief.

Eye-openers

Maar ook zijn provocatieve, goed gedocumenteerde pamfletten en geschriften zitten boordevol eye-openers over de geschiedenis van het jodendom en het Israëlisch-Palestijnse conflict in het bijzonder. De absolute afwijzing van het Palestijnse recht op terugkeer naar het stamland door vrijwel alle Israëlische politieke stromingen, wordt door Atzmon flink gehekeld. Hij doet een appèl aan alle landen die anti-semitisme en neo-nazisme verbieden om ook het zionisme als racistische denkwijze in de ban te doen. De aanslag op de Palestijnse religieuze leider sheik Ahmed Yassin bestempelt hij als een door Sharon geregisseerde oproep tot een wereldoorlog. Sharon zou met deze moord de Palestijnen tot het uiterste willen provoceren en aanzetten tot terreur waardoor voor Israël de weg vrij zou zijn voor de totale etnische zuivering van het land.

Emigratie

De ontwakende scepsis ten opzichte van zijn geboorteland sloeg om in onbegrip en schaamte toen Gilad Atzmon begin jaren tachtig in Libanon als hospitaalsoldaat in Israëlische concentratiekampen kwam, waar Palestijnen in mensonterende omstandigheden verbleven. Dit kon hij niet meer rijmen met de joodse slachtoffer-rol die hem van jongs af aan was ingewreven. Hij brak met zijn geboorteland en emigreerde uiteindelijk in 1994 naar Londen. Het onvruchtbare schuldgevoel probeerde hij om te zetten in verantwoordelijkheid. In zijn aangrijpende essay 'Making Music Within Guilt And Responsability' zegt hij: 'Ik beschouw het als mijn persoonlijke verantwoordelijkheid om de onderdrukking van het Palestijnse volk een halt toe te roepen'.

'Exile'

Atzmon, die in Jeruzalem het conservatorium doorliep en in Londen filosofie studeerde, gelooft heilig in de mogelijkheden van de kunstenaar om veranderingen in denkbeelden tot stand te brengen: zijn hele houding, zijn hele werk is doordrongen van dit streven naar provocatie en confrontatie. In zijn muziek komt dit tot uiting in een collage van voornamelijk Arabische en joodse culturen binnen de dimensies van de jazz, van oudsher een muziekvorm met een sociaal-politieke component. Voor het bloedstollende stuk 'Al Quds' van zijn meest recente CD 'Exile' (2003) gebruikt hij een tijdens de Zesdaagse Oorlog populair Israëlisch lied als melodie voor een gedicht van de Palestijnse dichter Mahmoud Darwish. Het wordt gezongen door de Palestijnse zangeres Reem Kelani terwijl zijn fantastische band, The Orient House Ensemble (genoemd naar het gebombardeerde hoofdkwartier van de Palestijnse autoriteit in Jeruzalem), het geheel omspeelt in een Arabische maatsoort. Een oude joodse ballade over de vernietiging van een Oost-Europees dorp in een anti-semitische pogrom wordt omgedoopt in 'Jenin', de naam van een door Israëliërs verwoest Palestijns vluchtelingenkamp. Was er in zijn oudere werk nog wel plaats voor rustpunten en spielerei, de muziek van 'Exile' is geladen, furieus en soms overdonderend. Atzmons spel is lenig en schitterend getimed, in zijn solo's grijpt hij terug naar de titanische krachttoeren van de late John Coltrane. Zonder ooit oeverloos te worden bereikt hij een fascinerende balans tussen vervoering en beheersing.

Muzikale activist

In Engeland is zijn vakmanschap niet onopgemerkt gebleven: zo speelde hij een tijd bij new wave-crooner Ian Dury en maakte hij studio-opnamen met onder meer Paul McCartney, Sinnead O'Connor en Robert Wyatt. Hij is er weliswaar trots op, maar voor de muzikale activist Gilad Atzmon is zijn werk met The Orient House Ensemble van levensbelang: dat is voor hem de beste manier om een controversiële politieke visie in esthetische banen te leiden.

20th Musicmeeting

Gilad Atzmon & Orient House Ensemble treden op tijdens de 20th Music Meeting. Line up: Gilad Atzmon alt-, sopraansaxofoon; Dumitru O. Fratila viool; Roman Viazzani accordeon; Frank Harrison piano; Yaron Stavi bas; Asaf Sirkis drums. Bron: www.musicmeeting.nl