Artiest

Whitney Houston

  1. Artiestenchevron right
  2. Whitney Houston
Whitney Houston was een Amerikaanse zangeres en actrice, die sinds haar doorbrak in 1985 dertig hits scoort in Nederland. I Wanna Dance Dance With Somebody (Who Loves Me) en I Will Always Love You bereiken de eerste plek. Ze overlijdt in 2012 op 48-jarige leeftijd.

Biografie

Whitney Elizabeth Houston wordt op 8 augustus 1963 geboren in Newark, New Jersey. Haar moeder is Cissy Houston, een bekende gospelzangeres. Andere zangeressen in haar directe familie zijn haar nichten Dionne Warwick en Dee Dee Warwick. Houston is het petekind van The Queen Of Soul zelve, Aretha Franklin. Met zoveel sterzangeressen die geregeld over de vloer komen, is het niet verwonderlijk dat ook Whitney Houston voor een carrière in de muziek kiest. Aangemoedigd door haar moeder zingt ze als tiener een aantal jaar mee in een gospelkoor en in de nachtclub waar mama ook zingt. Naarmate de tijd verstrijkt, krijgt ze er steeds meer plezier in. Discoproducer Michael Zager ontdekt Houston op veertienjarige leeftijd en geeft haar in 1978 een prominente rol op de titeltrack van zijn album Life’s A Party. Dit is de eerste plaatopname van de zangeres. Datzelfde jaar zingt ze ook mee op haar moeders album Think It Over.

Doorbraak

Op zeventienjarige leeftijd zingt Houston mee op albums van The Neville Brothers, Chaka Khan en Lou Rawls. In 1983 is ze te horen als een van de zangeressen op het album Paul Jabara And Friends, met daarop ook de discohit It’s Raining Men van The Weather Girls. Platenfirma Arista biedt Houston een contract aan, waardoor ze in 1984 als duetpartner te horen is op albums van Kashif en Jermaine Jackson. Met soulster Teddy Pendergrass, voormalig leadzanger van Harold Melvin and The Blue Notes, gaat ze in duet op het nummer Hold Me. Arista brengt in februari 1985 Whitney Houstons titelloze debuutalbum uit. De plaat is een groot succes. In Nederland bereikt het de vijfde plek en vier singles ervan staan in de hitparades: All At Once, Saving All My Love For You, How Will I Know en de George Benson-cover Greatest Love Of All. Ze treedt in oktober 1986 op in Ahoy, Rotterdam.

I Wanna Dance With Somebody

Na de release van haar eerste elpee is Whitney Houston in één klap een wereldwijde superster. Platenbaas Clive Davis en producer Narada Michael Walden rekruteren een waslijst aan uitstekende songwriters voor haar tweede album Whitney, dat in 1987 wordt uitgebracht. Saxofonist Kenny G toetert op twee nummers mee. De plaat staat in de zomer van 1987 vijf weken op nummer 1 in de Nederlandse albumlijst en ook de eerste single I Wanna Dance With Somebody (Who Loves Me) bereikt de eerste plek. Het komende anderhalf jaar levert Houstons tweede elpee nog vijf hitsingles op: Did’t We Almost Have It All, So Emotional, Where Do Broken Hearts Go, Love Will Save The Day en I Know Him So Well, een duet met haar moeder. Voor de Olympische Spelen van Seoul in 1988 zingt ze het themanummer One Moment In Time en ook dat wordt een hit. In april van dat jaar vult ze Ahoy zes avonden op rij.

I’m Your Baby Tonight

We horen weinig van Whitney Houston in 1989, al heeft ze die zomer wel een bescheiden hitje met It Isn’t, It Was’t, It Ain’t Ever Gonna Be, een duet met peettante Aretha Franklin. Pas in het laatste kwartaal van 1990 verschijnt haar derde album, I’m Your Baby Tonight. De nummers zijn geproduceerd door onder anderen Luther Vandross, Stevie Wonder, L.A. Reid, Babyface, Narada Michael Walden en Michael Masser. De plaat bereikt de vierde plek in de Nederlandse albumlijst. Vooral de eerste single, tevens het titelnummer, doet het goed. Het nummer piekt in november op nummer 2, onder Show Me Heaven van Maria McKee. De daaropvolgende singles All The Man I Need en My Name Is Not Susan doen het goed, hoewel Houstons derde elpee in verkoopresultaten achterblijft bij haar album uit 1987. Wel verbetert de zangeres haar voorgaande concertrecord in Nederland: in september staat ze zeven achtereenvolgende avonden in Ahoy.

The Bodyguard

Terwijl veel supersterren uit de jaren tachtig moeite hebben om in de jaren negentig hun succes te evenaren of zelfs behouden, streeft Whitney Houston in 1992 haar voorgaande prestaties ruimschoots voorbij. Ze schittert naast Kevin Costner op het witte doek als Rachel Marron in de romantische thriller The Bodyguard. Costners voorgaande kaskraker Robin Hood: The Prince Of Thieves leverde in 1991 Bryan Adams zijn recordbrekende rockballad (Everything I Do) I Do It For You op en The Bodyguard bezorgt Houston de grootste hit uit haar carrière met de Dolly Parton-cover I Will Always Love You. De powerballad staat begin 1993 zes weken bovenaan de hitlijsten. Het soundtrackalbum, met daarop ook de hitsingles I’m Every Woman, I Have Nothing, Run To You en Queen Of The Night, staat zelfs tien weken op nummer 1 in de albumlijst. Tijdens de opnames van The Bodyguard stapt Houston in het huwelijksbootje met haar grote liefde Bobby Brown. In maart 1993 bevalt de zangeres van hun enige kind, Bobbi Kristina Brown.

Meer soundtracks

Samen met manlief Bobby heeft Whitney Houston begin 1994 een klein hitje met het duet Something In Common. In 1995 heeft Houston haar volgende grote filmrol te pakken, nu naast Angela Bassett in Waiting To Exhale. De film brengt twee hitsingles voort, Exhale (Shoop Shoop) en het duet Count On Me met CeCe Winans, al verbleekt het succes van de soundtrack en diens singles in vergelijking met The Bodyguard. Bioscoopgangers zien Houston in 1996 de hoofdrol vertolken in The Pracher’s Wife, als tegenspeelster van Denzel Washington. Op de soundtrack keert de zangeres terug naar haar gospelroots. De door Annie Lennox geschreven single Step By Step is begin 1997 een hit. Eind 1998 keert Houston terug in de Nederlandse top 10 met opnieuw een filmhit: When You Believe uit de animatiefilm The Prince Of Egypt. De powerballad is een duet met Mariah Carey.

My Love Is Your Love

De samenwerking met Mariah Carey is ook te vinden op My Love Is Your Love, Houstons eerste volwaardige album in acht jaar tijd die geen soundtrack is. De plaat heeft veel meer eigentijdse hiphop- en R&B-invloeden, dankzij sterproducers als Missy Elliott, Wyclef Jean en Rodney Jerkins. Met dit album keert Houston terug naar de eerste plek van de Album Top 100, zij het pas in augustus 1999, wanneer het titelnummer op de tweede plek in de singlelijsten staat, onder Mambo No. 5 (A Little Bit Of…) van Lou Bega. De singles It’s Not Right But It’s Okay, I Learned From The Best en Heartbreak Hotel doen het eveneens niet onaardig. Voor haar Greatest Hits-album in 2000 neemt ze een duetversie op van If I Told You That met George Michael. De dubbel-cd bevat ook het duet Could I Have This Kiss Forever met Enrique Iglesias, een nummer 2-hit in het najaar van 2000.

Overlijden

In het nieuwe millennium gaat het zowel op professioneel als persoonlijk vlak bergafwaarts met Whitney Houston. Ze komt geregeld in het nieuws vanwege haar drugsgebruik en de ruzies met haar echtgenoot. In 2006 vraagt Houston een scheiding aan en probeert ze af te kicken van haar cocaïneverslaving. In die periode zijn er geen grote tournees, geen films en de laatste hitnotering komt in 2002 met de single Whatchulookinat. Het nummer is afkomstig van de cd Just Whitney…, een regelrechte flop. Het album bereikt slechts de zeventigste plek in de Album Top 100. Kerstalbum One Wish uit 2003 staat niet eens in de lijst genoteerd. Houston pakt de draad in 2009 op met het album I Look To You, dat op nummer 1 binnenkomt in de Album Top 100. De zangeres start in 2011 aan de opnames van Sparkle, een dramafilm waarin ze de moeder van Jordin Sparks speelt. Op 11 februari 2012 wordt ze dood aangetroffen in het bad op een hotelkamer in Los Angeles. Whitney Houston is 48 jaar geworden. Dochter Bobbi overlijdt op 26 juli 2015 op 22-jarige leeftijd.