Gilbert O'Sullivan

Linkshandig

Gilbert O’Sullivan wordt op 1 december 1946 geboren als Raymond Edward O’Sullivan in het Ierse plaatsje Waterford. Zijn vader is een slager, die samen met zijn vrouw zes kinderen opvoedt. Gilbert is de op één na oudste van het stel. In 1953 verhuist het gezin O’Sullivan naar het Engelse plaatsje Swindon. Onder invloed van plaatselijke skiffle groepen besluit de jonge Raymond dat hij een instrument wil leren bespelen. Zijn moeder stuurt hem naar pianoles. Na een paar maanden komt er een piano én een gitaar in het huis bij de O’Sullivans te staan. De linkshandige Raymond oefent zich rot en speelt liedjes na van The Shadows. Ook schrijft hij een brief naar zijn linkshandige Amerikaanse idool Slim Whitman met de vraag of die hem één van zijn gitaren wil sturen. Het mag duidelijk zijn dat die niet ingaat op Raymonds verzoek.

The Beatles

Ondertussen hebben de piano en gitaar gezelschap gekregen van een drumstel. Want na het zien van The Beatles, die met hun popmuziek de hele wereld op z’n kop zetten, wil Raymond drummer worden net als zijn idool Ringo Starr. Hij verhuist naar Londen, de bruisende hoofdstad van Engeland waar het halverwege de jaren zestig qua popmuziek allemaal gebeurt. Raymond probeert aan de bak te komen als pianist, gitarist en drummer. Ook tracht hij een paar van zijn zelf geschreven liedjes aan de man te brengen. Dat lukt hem in 1967 als hij een platencontract krijgt aangeboden bij CBS Records. Raymond tekent het contract en neemt als artiestennaam Gilbert O’Sullivan aan, een grappige verwijzing naar het beroemde Britse componistenduo uit de 19de eeuw: Gilbert & Sullivan. Gilberts eerste single 'Disappear' flopt genadeloos, net als de volgende twee singles die hij uitbrengt.

Nederland

Tijdens één van z’n optredens in een Londense club komt hij Gordon Mills tegen, de manager van Tom Jones en Engelbert Humperdinck. Mills herkent het talent van Gilbert O’Sullivan en neem hem onder zijn hoede. Eén van de eerste dingen die Mills doet, is Gilberts uiterlijk veranderen. Naar voorbeeld van Charlie Chaplin en Buster Keaton meet Mills hem een jaren dertig outfit aan, inclusief knickerbocker, bretels, hoge schoenen en een platte pet. En zo presenteert Gilbert O’Sullivan zich in januari 1971 op de Nederlandse televisie. Gezeten achter z’n vleugel zingt hij het wonderschone liedje 'Nothing Rhymed'. Het Nederlandse publiek reageert laaiend enthousiast. Binnen drie weken staat 'Nothing Rhymed' op de eerste plaats van de Top 40. Ook in Engeland en de rest van Europa wordt 'Nothing Rhymed' een grote hit.

Toen was geluk…

Na het succes van 'Nothing Rhymed' volgen grote hits als 'Underneath The Blanket Go', het door de brute moord op Robert Kennedy geïnspireerde 'I Wish I Could Cry' en 'We Will'. In 1972 wordt Gilbert klaargestoomd voor Amerika. Dat land verovert hij met het nostalgische liedje 'Alone Again (Naturally)', waarmee hij in de zomer van 1972 de eerste plaats van de Amerikaanse hitlijsten bereikt en een Grammy Award wint. Ook in Nederland wordt het liedje een hit. Zelfs tweemaal want de door Kees van Kooten en Wim de Bie geschreven Nederlandse vertaling 1948 wordt door Gerard Cox de hitparade ingezongen. Dat liedje wordt ook jarenlang gebruikt als herkenningsmelodie van de populaire Nederlandse tv-serie Toen Was Geluk Heel Gewoon.

Gezinsleven

Gilbert O’Sullivan vervolgt zijn wereldsucces met hits als 'Matrimony', 'Get Down' en 'Clair', een liedje dat hij schrijft voor het dochtertje van zijn manager Gordon Mills bij wie hij regelmatig oppast. Eind jaren zeventig krijgt Gilbert ruzie met zijn manager over het eigendomsrecht van zijn liedjes. De ruzie wordt uitgevochten tot in de rechtszaal, waar Gilbert uiteindelijk in het gelijk wordt gesteld. Door alle narigheid is Gilberts carrière behoorlijk in het slop geraakt. Gilbert besluit zich tijdelijk terug te trekken uit het muziekwereldje. Samen met zijn Noorse vrouw Ase en z’n jonge dochters Tara en Helen-Marie wijdt hij zich op het eiland Jersey aan een gelukkig gezinsleven.

Gilbertville

Maar het bloed kruipt waar het niet kan gaan. Dus keert Gilbert eind jaren tachtig terug aan het popfront. Met enige regelmaat brengt hij weer platen uit op zijn eigen platenlabel ByGum Records. Zo verschijnt begin dit jaar zijn nieuwe album Gilbertville waarop veertien nieuwe liedjes van hem staan. Ook blijft hij overal ter wereld optreden, zoals recentelijk nog in een uitverkocht Vredenburg in Utrecht. Daar reageerde het publiek met hetzelfde enthousiasme op zijn liedjes als toen hij voor het eerst in Nederland optrad. “I’ve never lost my love of music. If I ever do, that’s the time I’ll stop,” zegt de inmiddels 64-jarige Gilbert O’Sullivan.