Artiest

Sandie Shaw

  1. Artiestenchevron right
  2. Sandie Shaw
Sandie Shaw was in de jaren ‘60 een van de succesvolste popzangeressen uit Engeland. Maar zij gaat vooral de geschiedenis in als het leuke blonde Britse meisje dat in 1967 op blote voeten het Eurovisie Songfestival won met Puppet On A String. Dat hetzelfde meisje een uitgesproken hekel had aan dat liedje en later overtuigd aanhangster van het boeddhisme zou worden, is maar weinigen bekend.

Kleedkamer

Sandie Shaw wordt op 26 februari 1947 als Sandra Ann Goodrich geboren in het Engelse stadje Dagenham. Ze groeit op in een typisch Brits arbeidersgezin, gaat op jonge leeftijd aan de slag in de plaatselijke Ford-fabriek en doet wat modellenwerk. Ondertussen droomt Sandie van een carrière als zangeres. Ze doet mee aan een talentenjacht en wordt tweede. Als prijs mag ze een liedje zingen tijdens het concert dat The Hollies en Adam Faith & The Roulettes in Londen geven. Na de show mag Sandie de bandleden een handje geven. In hun kleedkamer zingt zij spontaan voor hen het liedje 'Everybody Loves A Lover' van Doris Day. Adam Faith is zó onder de indruk van Sandie dat hij haar helpt aan een platencontract en manager.

Nummer één

Sandie wordt voorgesteld aan Chris Andrews, een jonge Britse muzikant die lekker in het gehoor liggende popliedjes schrijft. Andrews schrijft voor Sandie het liedje 'As Long As You’re Happy Baby' waarmee zij in 1963 haar officiële platendebuut maakt als Sandie Shaw. Helaas wordt het liedje geen hit. Dat gebeurt wel met haar volgende single '(There’s) Always Something There To Remind Me', een compositie van het dan nog onbekende duo Burt Bacharach & Hal David. Sandie neemt het liedje op, brengt het uit op single waarna ze binnen drie weken op de eerste plaats van de Britse hitlijsten staat. Het is herfst 1964 en de dan 17-jarige Sandie Shaw ziet haar droom werkelijkheid worden.

Barefoot pop princess

Na het enorme succes van '(There’s) Always Something There To Remind Me' volgens hits als 'Girl Don’t Come', 'I’ll Stop At Nothing', 'Message Understood', 'Tomorrow en Long Live Love', waarmee Sandie haar tweede Britse nummer 1-hit scoort. Al deze liedjes worden voor haar geschreven door Chris Andrews, die ondertussen ook zelf een succesvol zanger is geworden met hits als 'Yesterday Man', 'To Whom It Concerns' en 'Pretty Belinda'. Ook in het buitenland is Sandie Shaw erg succesvol. Haar Engelstalige hits worden vertaald in het Italiaans, Duits, Frans en Spaans en komen ook in die landen hoog in de hitlijsten terecht. Tijdens haar optredens staat Sandie steevast blootsvoets op het podium. Samen met haar lange blonde haren en slanke verschijning worden haar blote voeten haar handelsmerk. “Ik voel me op blote voeten gewoon veel meer op m’n gemak, “ verklaart Sandie, die als bijnaam ‘the barefoot pop princess’ krijgt.

Eurovisie Songfestival

Wanneer in 1967 het succes wat begint af te nemen, besluit Sandie deel te nemen aan het Eurovisie Songfestival. Ze is wel bang dat door haar deelname haar imago en geloofwaardigheid worden beschadigd. Niets minder is waar. In april 1967 wint Sandie als eerste Britse artieste het Eurovisie Songfestival. In Wenen laat zij met 'Puppet On A String' de concurrentie ver achter zich. 'Puppet On A String' bezorgt Sandie haar derde Britse nummer 1-hit. Ook in andere Europese landen, waaronder Nederland, staat 'Puppet On A String' wekenlang op de eerste plaats. Ondanks al dit succes vindt Sandie Shaw 'Puppet On A String' een vreselijk liedje. “Het heeft me veel internationale roem en succes gebracht , maar ook veel verdriet,” aldus Sandie.

Boeddhisme

Na het mondiale succes van 'Puppet On A String' presenteert Sandie haar eigen tv-programma bij de BBC en scoort ze hits met onder anderen 'You’ve Nothing Changed', 'Think It All Over' en een eigen versie van 'Those Were The Days'. In 1969 staat zij met 'Monsieur Dupont' voor het laatste genoteerd in de Britse Top 10-hit. In de jaren zeventig trekt Sandie zich terug uit de muziekwereld. Samen met haar echtgenoot, de modeontwerper Jeff Banks, begint zij een eigen kleding- en schoenenlijn. In 1977 haalt Sandie het nieuws als zij zich bekeert tot het boeddhisme. Na haar scheiding van Banks, verdient Sandie een tijdje de kost als serveerster . Ook schrijft ze een aantal kinderboeken. In 1982 hertrouwt zij met platenbaas Nik Powell, met wie zij nog twee kinderen krijgt. Powell brengt haar in contact met een nieuwe generatie Britse popartiesten die grote fan van haar blijken te zijn, zoals zanger Morrissey van The Smiths en Chrissie Hynde van The Pretenders. Sandie neemt enkele liedjes met hen op, zonder dat dit tot nieuwe successen leidt.

Grootmoeder

In 1991 verschijnt haar autobiografie The World At My Feet. Drie jaar later brengt Sandie haar laatste ‘nieuwe’ cd Nothing Less Than Brilliant uit, een plaat waarop zij haar oude successen uit de jaren zestig verpakt in een nieuw jasje. Nog datzelfde jaar scheidt zij van Banks om in 1996 voor een derde keer in het huwelijk te treden, ditmaal met Tony Bedford. In 2005 krijgt Sandie haar eerste kleinkind. Zo heel af en toe staat zij nog in de studio om een liedje op te nemen. Zoals in 2007 als zij voor haar 60ste verjaardag nog één keer 'Puppet On A String' inzingt, maar dan wel op manier die past bij haar leeftijd. In datzelfde jaar ondergaat zij een correctieve operatie aan haar voeten, die zij zelf omschrijft als ‘uitermate lelijk’. Als gevolg van de operatie kan ze bijna een half jaar niet lopen. Maar in 2011 staat Sandie weer op het podium. Als ‘special guest’ gaat ze mee op tournee met Jools Holland en diens Rhythm & Blues Orchestra, gevolgd door een eigen tour. De 65-jarige zingende grootmoeder van inmiddels vier kleinkinderen wil namelijk nog van geen stoppen weten.