Artiest

Wu-Tang Clan

  1. Artiestenchevron right
  2. Wu-Tang Clan
Hiphops eerste supergroep, die met een uitgekiende marketingstrategie zorgt voor een revolutie in de muziekbranche.

Enter The Wu-Tang

Het jaar is 1993; Rudy Giuliani is nog niet aangetreden als burgemeester van New York en de stad is in de ban van drugs en misdaad. Tegen de achtergrond van de duisternis van Staten Island, NY ontstaat de Wu-Tang Clan als de twee rappers GZA en Ol' Dirty Bastard de handen ineen slaan.

Ze beginnen een hiphop-collectief samen met de dan nog onbekende namen RZA, Method Man, MZA, Ghostface Killah, U-God, Inspectah Deck en Masta Killa. Vele van deze namen zijn intussen overbekend in de hiphop, en dat is geen toeval.

Een Unieke Strategie

Het plan van de Clan is als volgt: maak een knallend debuutalbum, en lanceer vervolgens solocarrières van de verschillende leden. De Clan blijft financieel en artistiek één geheel; de uitwaaierende leden creëren elk hun eigen achterban, waardoor de macht van de Clan als geheel exponentieel groter wordt. 

Dit plan vereist een debuutalbum dat met kop en schouders uittorent boven de andere hiphop-releases van die tijd, en Enter The Wu-Tang (36 Chambers) blijkt precies zo'n album te zijn. net als The Chronic van Dr. Dre aan de westkust van de VS is Enter The Wu-Tang het soort album dat invloed heeft op alle hiphop-albums die erna komen.

De productie van het album zorgt voor een quasi-onsamenhangende sfeer, alsof je op een feest bent. Maar dan wel een heel sinister en gewelddadig feest, daar zorgen de teksten en de harde beats wel voor. Dit is voornamelijk te danken aan RZA, het muzikale genie van het collectief.

Tical

Deel twee van het Wu-Tang-plan volgt in de vorm van het solo-album van Method man: Tical. Method man levert de rhymes, RZA de beats. Ook dit album is een klassieker in het gangsta-genre. Er wordt, net als op Enter The Wu-Tang, wordt volop gebruik gemaakt van het Kung Fu-imago dat de groep omarmt. Na Tikal volgen nog verscheidene solo-platen van de afzonderlijke leden.

Bastard

Ol' Dirty Bastard is degene die in eerste instantie het meest in het oog springt: gewelddadig en onvoorspelbaar, het is in zijn geval niet zomaar een hiphop-pose. Bewijs hiervoor: een reeks aanklachten en gevangenisstraffen waar een maffioso jaloers op zou zijn. Hij bewijst zijn deelname eens te meer op het tweede album van de Wu-Tang Clan: Wu Tang Forever. Een ambitieuze dubbelaar, die in de VS op nummer 1 binnenkomt.

Uiteindelijk verliest Ol' Dirty Bastard steeds meer het contact met de realiteit: hij wordt aangeklaagd voor onder andere bezit van cocaïne, verschillende geweldsmisdrijven en winkeldiefstal. Het toppunt wordt in 2000 bereikt, als ODB uit een gevangenis in California ontsnapt, een maand onvndbaar is en vervolgens op een Wu-Tang optreden opduikt -om daarna weer de benen te nemen. Uiteindelijk wordt hij weer gepakt.

Neergang

Door al het gedoe rond ODB, maar vooral vanwege een te grote stortvloed aan albums die de leden van de Clan uitbrengt, neemt de belangstelling van het publiek wat af. Als in 2000 The W verschijnt, gaat dit dan ook met minder ophef gepaard dan bij de vorige twee albums. Het album doet het desalniettemin wel goed bij publiek èn pers, net als Iron Flag, dat het jaar daarop uitkomt.

Daarna zet de neergang in. In 2004 overlijdt Ol' Dirty Bastard aan een hartstilstand. De albums die in deze periode uitkomen worden gemaakt door sommige, maar nooit alle, leden van de Wu-Tang Clan. Deze situatie duurt tot 2007, als met het uitkomen van 8 Diagrams blijkt dat alle rappers (minus Ol' Dirty Bastard uiteraard) weer eens van stal zijn gehaald. Met succes: 8 Diagrams klinkt als vanouds, maar dan wel met voldoende vernieuwende elementen.

Legendary Weapons

Het voorlopig laatste wapenfeit van de WTC is Legendary Weapons (2011), waarop voornamelijk Ghostface Killah te horen is. Het wachten is op een volgende échte plaat van The Wu-Tang Clan.