Artiest

Maria Schneider

  1. Artiestenchevron right
  2. Maria Schneider
Maria Schneider kiest haar eigen pad in de jazzmuziek voor grote ensembles. Ze leidt haar eigen Maria Schneider Orchestra, en verzorgt zelf de verspreiding van haar muziek. Zonder de steun van een grote platenmaatschappij kreeg ze in 2005 toch een Grammy. Op 14 mei staat ze op het Moers Festival met het Metropole Orkest.
Maria Schneider werd geboren op 27 november 1960 in Windom, een boerendorp in Minnesota. Behalve de dorpsmusicals gebeurde daar weinig op muziekgebied, totdat de excentrieke pianiste Evelyn Butler zich hier vestigde om de drukte van de stad te ontvluchten. De roodharige en gedreven pianiste maakte zo een indruk op de vijfjarige Maria dat ze haar ouders smeekte om pianolessen. Al vroeg wist ze dat ze componiste wilde zijn, maar in het dorp met zijn vierduizend inwoners ontbrak het haar aan muzikale voorbeelden en mogelijkheden, waardoor ze twijfelde aan haar eigen talent. Deze twijfel is haar altijd bij gebleven, en in interviews praat ze hier vaak openlijk over, maar heeft haar nooit in de weg gestaan. Integendeel, haar onzekerheid overwint ze door zich geheel op de muziek te richten.

Gil Evans

Schneider studeerde compositieleer en muziektheorie aan de universiteiten van Minnesota en Miami, o.m. bij de Braziliaanse jazzpianist Manfredo Fest, en rondde haar studie af aan de Eastman School of Music in Rochester (NY). Daarna komt ze in New York terecht zonder een helder toekomstbeeld, behalve de droom om ooit met de componist en arrangeur Gil Evans te werken. Dankzij een vriend kan ze aan de slag als muziekkopieerster, een baantje dat haar weinig creatieve voldoening geeft. Tijdens haar werk raakt ze op een dag met een klant in gesprek over componeren, en enthousiast vertelt ze hem over haar ideeën over muziek en haar ontzag voor Gil Evans. Dezelfde avond belt de klant haar op om op te biechten dat Evans een goede vriend van hem is. Hij heeft hem gesproken, en zij kan aan de slag als zijn assistent. Hetzelfde jaar ontvangt ze bovendien een beurs om te gaan studeren bij een andere grote componist, Bob Brookmeyer. Ineens zit ze midden in de muziek en werkt aan meerdere projecten tegelijk. Gil Evans vraagt haar om voor zijn orkest een stuk te schrijven, maar ze durft het op dat moment nog niet aan om uit zijn schaduw te treden. 

Maria Schneider Orchestra

Na Evans dood in 1988 leidt ze het Gil Evans Orchestra een aantal maal bij opvoeringen zijn werk. Daarna  schrijft ze in zijn nagedachtenis het stuk 'Evanescence', dat te horen is op haar gelijknamige eerste CD. Op dit album staat ook de compositie 'Green Piece', die ze schreef tijdens haar samenwerking met de bandleider Mel Lewis. Hun samenwerking verliep echter niet geheel vlekkeloos: Lewis wilde het stuk spelen als een langzame jazzwals, wat Schneider belachelijk vond. In de verhitte discussie zei Lewis uiteindelijk tegen Schneider: 'Waarom begin je niet gewoon je eigen band?'. Schneider nam zijn 'advies' ter harte en begon uit haar kennissenkring muzikanten te rekruteren voor het Maria Schneider Orchestra. Met haar spaargeld ($30.000,-) financierde ze zelf de opnames van haar eerste CD, die vervolgens door ENJA werd uitgebracht en zeer goed werd ontvangen. Kenmerkend voor het Maria Schneider Orchestra is dat niemand de band wil verlaten, in de laatste acht jaar zijn er slechts drie muzikanten vertrokken, wat uitzonderlijk is voor een big band. Een belangrijke reden hiervoor is dat Schneider's muziek uitdagend is, zowel voor de muzikant als de luisteraar. Integenstelling tot andere big bands vermijdt ze enige vorm van nostalgie. De invloeden van Evans en Brookmeyer verwerkt ze op een geheel eigen wijze in uitgesponnen, complexe composities. Haar stukken geven zich bij een eerste beluistering niet geheel prijs, elke keer hoor je weer dingen die je eerder niet opvielen.

ArtistShare

Na drie CD's bij ENJA uitgebracht te hebben neemt Schneider nu ook de verspreiding van haar muziek in eigen hand. De oude manier van muziek verkopen, het simpelweg in de winkel leggen van CD's, is volgens haar niet meer van deze tijd. Zelf haalt ze de muziek die ze wil luisteren veelal van het internet en zelden nog loopt ze een CD-winkel binnen. Via de website 'artistShare' was haar laatste album, 'Concert in the Garden', in een beperkte oplage te krijgen. Deze was vrij snel uitverkocht, maar de muziek en het originele art-work van het album blijven op de website aanwezig om te downloaden. Via deze website kan men ook, voor verschillende 'Participant'-bijdrages, toegang krijgen tot o.a. de score, repetitieopnames, interviews en fotoreportages. 

Grammy

Intussen word Schneider als een zeer toonaangevende componiste gezien. Ondanks het gebrek aan publiciteit  en de steun van een platenmaatschappij kreeg Schneider in 2005 voor 'Concert in the Garden' de Grammy voor 'Large Jazz Ensemble Album'. Op uitnodiging reist ze de hele wereld rond om orkesten te leiden. In maart 2005 komt ze naar Europa voor een aantal concerten in Oostenrijk, Kroatië en België met het Brussels Jazz Orchestra. Ook zal ze in 2005 samenwerken met het Metropole Orkest voor een optrden op het Moers Festival in Duitsland, waarbij 4FM aanwezig zal zijn om opnames te maken.