Huong Thanh

Haar talent heeft de Vietnamese zangeres Huong Thanh beslist niet van vreemden. Vader Huu Phuoc was namelijk een beroemdheid in de wereld van de cai luong, een opera-achtige traditie uit zuidelijk Vietnam. Huong Thanh belandde als vluchteling in Parijs, waar een grote Vietnamese gemeenschap leeft, en ontmoette daar gitarist Nguyen Le. Na te hebben meegewerkt aan diens eerste 'roots' project Tales of Viêtnam debuteert Huong Thanh in 1998 met het bedwelmend mooie album Moon and Wind. De door Thanh en Le gesmede verbintenis tussen Vietnamese folklore, jazz en tradities uit heel andere windstreken als Afrika en Latijns-Amerika geldt inmiddels als schoolvoorbeeld van crossover op z'n Aziatisch en vindt zelfs in China navolging. Wat de Vietnamese zangkunst bijzonder maakt, is de noodzaak om de melodie van een lied te vervlechten met de melodische structuur van de tekst (Vietnamees is kampioen toontalen met maar liefst zeven verschillende toonhoogten en -buigingen). De vocale capriolen van Huong Thanh krijgen daardoor iets acrobatisch, zeker in ongeoefende westerse oren. Tijdens Music Meeting 2008 presenteert Huong Thanh een nieuw project, waarvan enkele resultaten al te horen waren op haar meest recente cd Fragile Beauty. Het gaat om stukken die ze samen schreef met Mieko Miyazaki uit Japan, die tevens de 13-snarige koto (citer) bespeelt. Het trio bestaat verder uit de Chinees Guo Gan en zijn erhu (vedel), die al eerder grensoverschrijdend samenwerkte met de Franse jazzviolist Didier Lockwood.