Jon Lord, de rocktoetsenist van deze tijd is overleden. Hij wordt gezien als een van de grootste hardrock toetsenisten die ooit heeft geleefd.
Geïnspireerd door jazz en blues was Jon Lord de drijvende kracht achter Deep Purple, en nog vele andere bands die daarop volgen. "The Maestro" serveerde inspiratie.
Jonge Jon
Jon Lord studeerde de muziek van Bach al op zijn vijfde, speelde mee met de composities van Edward Elgar en nam rauwe blues klanken tot zich van toetsenisten als Jimmy Smith en Jack McDuff. Met de ontdekking van het Hammond-orgel ontwikkelde Lord een geheel eigen geluid.
Omarmen jazz en blues
De Deep Purple-pianist was voorafgaand aan zijn grote succes zijn tijd ver vooruit. Toen de jonge Jon Lord zich liet inspireren door jazz- en blues geluid keerde veel collega’s als Keith Emerson en Rick Wakeman zich juist tegen deze stromen. Maar Lord integreerde het helemaal in zijn eigen stijl.
Lord speelde in verschillende jazz- en blues combinaties in Londen begin jaren zestig. Dit overigens tijdens zijn drama studie, in een poging om acteur te worden.
Begin Deep Purple
Na een kleine wisseling van de wacht en een naamswijziging is Deep Purple in 1968 een officieel feit. De eerste single ‘Hush’ zet Deep Purple op de kaart, al was het ‘slechts’ een cover. Overigens heeft de eerste bezetting, bekend als ‘Mark I’ geen overdonderend succes. Het kost de band na ‘Hush’ drie albums om op stoom te komen. Een dieseltje, zo blijkt.
'Hush' op de Amerikaanse televisie in 1968
De gouden 'Mark II'
Jon Lord ging met zanger Ian Gillan, bassist Roger Glover en drummer Ian Paice verder in 1969. Deze bezetting had des te meer succes. Deze ‘Mark II’ produceerde ‘Child In Time’, de grootste hit in Nederland. Met de toetsten van Lord als drijvende kracht. Maar nog legendarischer is misschien wel ‘Smoke On The Water’ van het legendarische album Machine Head uit 1972.
Concerto For Group And Orchestra
Maar als je het Jon Lord zou vragen zou hij Concerto For Group And Orchestra als grootste prestatie van zijn Deep Purple-carrière aanwijzen. De klassieke symfonie die Lord schreef in combinatie met de teksten van Gillan die werden uitgevoerd door Deep Purple en The Royal Philharmonic Orchestra. Op 24 september 1969 in de Royal Albert Hall schreef Deep Purple geschiedenis, door voor het eerst rock te combineren met een compleet symfonisch orkest. Velen zouden volgen. Denk aan het S&M concert van Metallica.
In september 1999 deed Deep Purple de opvoering nog één keer in de Londense zaal. Later noemde Jon Lord dat 'het hoogtepunt van zijn leven'.
Invloed van Jon
De invloed die de ‘Heavy Hammond Hero’ heeft op de muziek is gigantisch. Niet alleen heeft hij van het orgel een waarlijk hardrockinstrument gemaakt, maar hij heeft ook het fundament gelegd voor talloze bands in de rock, pop en heavy metal. Misschien wel meer dan welke orgelspeler ooit.
Jonathan Douglas Lord stief op maandag 16 juli in Londen aan de gevolgen van alvleesklierkanker. Hij is 71 jaar geworden.
Top 2000
Deep Purple stond in 2011 met vier noteringen in de Radio 2 Top 2000: 'Child In Time' (3), 'Smoke On The Water' (89), 'Black Night' (894) en 'Woman From Tokyo' (1218).
Jon Lord Over zijn laatste optreden met Deep Purple
