Red Garland gebruikte de invloeden die in zijn tijd heersten (Nat Cole, Bud Powell, en Ahmad Jamal) in zijn eigen typerende aanpak. Garland's eigen blok accoorden werden zelf een bron voor de spelers na hem in de 1960s. Oorspronkelijk speelde hij klarinet en alto, en ging over op piano toen hij 18 was.
Spelen met de Groten
Van 1946 tot 1955, werkte hij steeds in New York en Philadelphia, als begeleider van kanjers als Charlie Parker, Coleman Hawkins, Lester Young en Roy Eldridge, maar bleef in de schaduw. Dat veranderde toen hij een lid werd van het klassieke Miles Davis Quintet (1955-1958), als hoofd van een ritmesectie met Paul Chambers en Philly Joe Jones. Na Miles, had Garland zijn eigen populaire trio en maakte regelmatig opnames voor Prestige, Jazzland, en Moodsville in de periode 1956-1962. De pianist keerde uiteindelijk terug naar Texas en had zichzelf gepensioneerd, maar kwam terug in de 70er jaren met opnames bij MPS (1971) en Galaxy (1977-1979) voordat hij opnieuw met pensioen ging.