Nik Baertsch

Nik Bärtsch werd geboren in Zürich in 1971 en speelde al in 1980 samen met de drummer van het huidige Ronin, Kaspar Rast. Ze werden door een leraar van hun basisschool aangemoedigd om blues, standaardwerk uit de jazz, en modern werk (van bijvoorbeeld Chick Corea) te bestuderen. Binnen twee jaar schreven de jongens zelf nieuw materiaal voor hun vroegrijpe jazzbandje, en inmiddels spelen ze al ruim een kwart-eeuw samen! Bärtsch studeerde eerst negen jaar lang jazz piano en daarna filosofie, taalwetenschappen en musicologie. Onderwijl speelde hij als freelancer in verscheidene bandjes en speelde alles "van fusion tot free-funk en allerlei soorten extraverte jazz".Tegelijkertijd groeide zijn interesse voor moderne compositie, en verdiepte hij zich in werk van met name John Cage, Morton Feldman en Steve Reich. Terwijl hij deze interesse in compositie en filosofie steeds verder ontwikkelde, vervloog zijn drang om live-jazz te spelen. Hij trad nog af en toe solo op en richtte in 1997 de akoestische band Mobile op, " develops integral musical concepts within a ritualistic framework." Hun optredens namen vaak de vorm aan van marathons die multimedia elementen bevatten of in een onorthodoxe setting plaatsvonden, getuige het vorbeeld van een zes uur durend concert aan het meer van Zürich.

Ronin

Ronin werd door Bärtsch in 2001 opgericht vanuit zijn behoefte aan een band die ook in clubs zou kunnen optreden en met meer power zou kunnen spelen. Hij beschouwt de piano binnen Ronin dan ook als een percussie instrument. Soms zetten zelfs alle muzikanten van de groep hun instrument in als slagwerk-instrument. Naar eigen zeggen zijn Bärtsch and Rast na al die jaren samen zo op elkaar ingespeeld dat ze een diepe connectie hebben en ten alle tijden "sync" zijn op een intuitief niveau.Ronin is vernoemd naar een Japanse samurai-vechter van het soort dat het liefst alleen strijdt. Een strijder zonder clan vecht zonder steun, bescherming en verplichtingen en moet daarom extra voorzichtig zijn. Hij geniet geen enkel respect en wordt beschouwd als groot gevaar. Het zen-funk kwintet van Nik Bärtsch zoekt zijn eigen grenzen op eigenzinnige en flexibele wijze. Met een verscheidenheid aan instrumenten putten zij uit diverse stijlen, van funk tot nieuwe klassieke muziek, of geluiden uit Japanse rituelenmuziek. Bärtsch vat het samen onder de noemer 'ritual groove music', dat ook de titel was van zijn eerste album. Onlangs verscheen zijn nieuwe cd Stoa op het kwaliteitslabel ECM.