Kenny Wheeler

Geboren in St.Catherine's, een plaatsje vlakbij Toronto, in 1930 begint Wheeler al op 12 jarige leeftijd met het bespelen van de trompet. Na een studie aan het Koninklijke conservatorium van Toronto verhuist hij naar Londen waar hij speelt in swing en dansbandjes. In 1959 treed hij op met het John Dankworht's Orkest en hij blijft bij deze groep tot 1965. In 1966 ontdekt Wheeler de free jazz en voegt hij zich bij het John Stevens Spontaneous Music Ensemble. Daarna speelt hij nog een aantal jaar (van 1969 tot 1975) bij het Mike Gibbs Orchestra en het Tony Oxley sextet (van 1969 tot 1972). Het was echter bij het Grensoverschrijdende Globe Unity Orchestra van de Duiste pianist Alexander von Schlippenbach waar Wheeler zichzelf helemaal ontdekt. Na zijn tijd bij dit gezelschap speelt hij nog een aantal jaar met multi-instrumentalist Anthony Braxton, waarna hij zich op een solocarrière stort.In 1975 tekent Wheeler bij ECM en neemt hij het goed ontvangen 'Gnu High' op waarmee hij de status van een soloartiest verwerft. Een jaar later voegt hij zich bij het trio Azymuth maar blijft ook soloalbums uitbrengen waaronder in 1977 'Deer Wan' en in 1983 'Double, Double You'. In de jaren negentig volgen nog vele andere albums zowel onder ECM als onder de labels Justin Time en Soul Note.Dit jaar speelt Wheeler op het North Sea Jazz festival als gast bij de Big band van het Koninklijk conservatorium van Den Haag en is hij te vinden in het duo-programma 1+1, waarin de jazzveteraan optreed met pianist Fred Hersch. De Koninklijke Conservatorium Big Band stamt van eind jaren zeventig. Toen leidde de Haagse pianist en arrangeur Frans Elsen het orkest. Sindsdien musiceerde de bigband met gevestigde namen als Benny Carter, Rob Pronk, Gerald Wilson, Bob Mintzer, Maria Schneider en Jim McNeely. De jazzafdeling van het Koninklijk Conservatorium, die in 1979 van start ging, is uit de big band voortgekomen.