Big Joe Turner

Johnson en Turner

Op meerdere plekken in de stad werkte Turner als barman en zanger. In een van de clubs waar hij werkte, ontmoette hij pianist Pete Johnson. Eind jaren 30 begonnen de twee naam te krijgen als duo. Ze maakten een combinatie van R&B en boogie woogie, die ze zelf jumpblues noemden. De teksten waren gewaagd: ze zaten vol slang en seksuele dubbelzinnigheden die het vooral goed deden bij het clubpubliek.

New York

Eind jaren 30 gingen Johnson en Turner naar New York. Hun optreden tijdens het Spiritual to Swing Concert in 1938 was legendarisch: de tent was uitverkocht en Turner had niet eens een microfoon nodig om de hele zaal op z'n kop te zetten. Het leverde ze een platendeal op bij Vocalion Records. In de jaren 40 maakte Turner muziek voor diverse platenmaatschappijen en werkte hij met meerdere pianisten, zoals Albert Ammons, Meade Lux Lewis en Willie "The Lion" Smith.

Hits

In 1946 scoorde Turner zijn eerste R&B hit: "My Gal's a Jockey". In 1951 bracht hij meerdere rock&roll klassiekers uit, zoals "Chains of Love", "Sweet Sixteen" en "Honey Hush". Met Fats Domino maakte hij "TV Mama". In 1956 bracht hij het album "The Boss of the Blues: Joe Turner sings Kansas City Jazz" uit. In de jaren 60 ging Turner terug naar zijn roots van boogie woogie en blues. In L.A. maakte hij opnames met Dizzy Gillespie, Count Basie en Roy Eldridge. In 1983 kwam zijn laatste album "Blues Train" uit. Big Joe Turner bleef optreden tot zijn dood in 1985.