Coleman Hawkins

Jazz Hounds

In 1922 stond Coleman Hawkins op het podium met Jesse Stone and His Blues Serenaders toen hij werd gespot door Mamie Smith, die hem wegkaapte om met haar Jazz Hounds te spelen. Het was het echte begin van een succesvolle carriere. Hawkins speelde een jaar bij de Jazz Hounds en maakte zijn eerste opnames met Fletcher Henderson. In 1924 sloot hij zich aan bij Henderson's Orchestra, waar hij tien jaar bij bleef spelen. In 1934 vertrok hij naar Europa, om in 1939, aan het begin van WOII, terug te keren naar de VS.

Ouderwets

In 1940 bracht Hawkins zijn beroemdste nummer uit: "Body and Soul". In de jaren daarop maakte hij de switch van jazz naar bebop. Hij was ervaren als saxofonist en speelde vanaf 1944 met onder meer Thelonious Monk, Dizzy Gillespie, Miles Davis en Max Roach. De muzikale innovaties die bijvoorbeeld Lester Young en Charlie Parker maakten, zorgden ervoor dat Hawkins licht ouderwets begon te worden. Maar dankzij samenwerking met Roy Eldridge, kreeg hij weer de juiste sound te pakken. In de jaren 60 maakte hij muziek met Duke Ellington en met Sonny Rollins.