Roberto Fonseca

Beatles covers

Fonseca (1975) is geboren in Havana in een muzikaal nest. Op zijn achtste leert hij piano spelen, maar eigenlijk speelt hij liever percussie. Dit verklaart zijn percussieve manier van spelen. In zijn eerste 'baan' drumt hij in een Beatles coverband. Op zijn 14de begint hij te componeren met als bron de Afro-Cubaanse muziek. Op school leert hij over de Amerikaanse jazz. Op zijn 15e studeert hij af. Zijn drang om verder te leren, leidt hem naar de Instituto Superior de Arte (ISA). Op zijn 21ste gaat hij op tournee met zanger Augusto Enriquez. Met saxofonist Javier Zalba (Irakere, Cubanismo) richt hij de groep Temperamento op.

Buena Vista Soclal Club

Na twee internationaal goed ontvangen soloplaten en een inmiddels geconsolideerde naam als pianist en bandleider, lijkt het een eeuwigheid geleden dat Roberto Fonseca (1975) met knikkende knietjes de Egrem-studio’s binnenliep om auditie te doen voor de opnamen van Buena Vista Social Club. Hij mocht nestor Rubén González vervangen in het orkest van zanger Ibrahim Ferrer en maakte daarmee zoveel indruk dat hij ook met ‘grande dame’ Omara Portuondo op wereldtournee ging én de pianobegeleiding op zich nam van Ferrers postume Mi Sueño, het album dat hij tevens arrangeerde en co-produceerde.

Irakere

Intussen speelde Fonseca ook met zijn kwintet, bestaande uit Irakere-saxofonist Javier Zalba, drummer Ramsés Rodríguez, percussionist Joel Hierrezuelo en bassist Omar González. Na enkele nationale releases kwam Fonseca’s internationale solodebuut Zamazú uit bij het prestigieuze Duitse jazzlabel Enja. Zijn eigen latin-jazz composities hebben invloeden uit de internationale jazz en pop, Afro-Caribische mystiek en Arabische muziek.

Rust

Over het live spelen van zijn muziek zei Fonseca het volgende tegen de website All About Jazz: "Het voelt hetzelfde als wanneer ik met de religieuze Afro-Cubaanse gemeenschap ben... Het is een plek, een zone van complete rust. Het vervoert je naar een andere dimensie. Ik probeer hetzelfde te doen met mijn muziek; het publiek naar die ander dimensie te brengen, [...] naar die speciale, vredige plek. Daar ervaart het publiek hoe het voelt zonder al die verwarring die ons omringt."

Bulgaarse muziek

Voor zijn tweede plaat, Akokan, stelde Fonseca zich ten doel een groter publiek te bereiken zonder de jazz te verloochenen. Hij vroeg een aantal internationale gastvocalisten zoals Mayra Andrade en Raúl Midón voor de plaat die nog iets lekkerder in het gehoor ligt dan Zamazú. Maar hij schreef bijvoorbeeld ook een stuk geïnspireerd op de Bulgaarse muziek. Met die plaat behaalde hij onder meer de nummer 1-positie in de World Music-lijst van JazzWeek – gebaseerd op playlists van Amerikaanse en Canadese radiostations.

Gilles Peterson

Fonseca’s spel is ritmisch, veelzijdig en sterk en ondanks zijn spiritualiteit, met veel gevoel voor spektakel. Dat moet ook de Britse dj Gilles Peterson opgevallen zijn, die hem vroeg als spil van zijn Cubaanse all star band. Peterson bracht een groep muzikanten uit de latin, afro-jazz, hiphop, funk, reggaeton en r&b bij elkaar om een ‘nieuw’ Cuba te laten zien na de hoogtijdagen van Buena Vista. Pianist Fonseca was bandleider, bindmiddel en co-producer van de dubbel-cd Havana Cultura.