Salsa Celtica

Schotse salsa? Dat klinkt als een slechte grap, maar iedereen die Salsa Celtica wel eens live heeft gehoord weet beter. Halverwege de jaren negentig ontstond de groep in de levendige clubcircuits van Edinburgh en Glasgow. Na een aantal intensieve studiereizen naar Cuba, waar men in de leer ging bij de progressieve son-formatie Son 14, heeft Salsa Celtica met behulp van ijzersterke optredens en hoogst verrassende cd's een stevige reputatie verworven. Zelfs de meest kritische latin aficionados zullen moeten toegeven dat het niveau en vooral de frisse blik op reeds lang doodgewaande latin standards Salsa Celtica in de huidige salsascene tot een uitzondering maakt. Onder leiding van de aimabele bongocero en coro-zanger Toby Shippey worden niet alleen salsa, maar ook Colombiaanse cumbia, Cubaanse cha-cha-cha en Afro-Cubaanse rumba verrijkt met subtiele elementen uit de Keltische muziek, zowel Schots als Iers. Neem bijvoorbeeld de beroemde traditional Auld Lang Syne (in Nederland bekend als Wij houden van oranje), zoals die op het album El agua de la vida (2003) te genieten valt: beginnend als een bolero, culmineert dit in een even strakke, als swingende salsa jam. Aan alles merk je dat Salsa Celtica veel méér is dan een gimmick, eerder een zeer originele combinatie van twee doorgaans mijlenver uiteenliggende genres, op grond van één gedeelde karakteristiek: die combinatie van juichende levensvreugde en diepe melancholie, waarin alleen de allerbeste latinorkesten en folkgroepen weten uit te blinken. Je zou wensen dat de jongens van Salsa Celtica in het gouden salsa tijdperk van Fania Records hadden geleefd.tekst: www.musicmeeting.nl