Geboren en getogen in Turijn, Italië, met ouders die van muziek houden; ze hebben elkaar gevonden bij een jazzconcert!
Vorming
Voor Roberta Gambarini was de platenverzameling van haar vader dagelijkse kost. Haar eerste zingende bron was Louis Armstrong, maar al snel ontdekte ze Ella Fitzgerald, Sarah Vaughan, Carmen McRae, en Billie Holiday, en ook nog de blues van Mahalia Jackson en Bessie Smith. Toen ze 12 was ging ze op klarinetles, maar toen ze in de gaten kreeg wat ze nmet haar heldere altstem vermocht, ging ze dooor naar zangles en zong bij optredens in clubs toen ze 17 was. Het volgende jaar ging ze naar Milaan om haar carriere serieuzer voor te bereiden, en de derde plaats bij een nationaal jazzwedstrijd van de radio bracht haar genoeg voetlicht om maar meteen van aquit te gaan. Ze werd door heel Europa rond gestuurd en trad op op festivals en met andere artiesten, waaronder Hammond organist Emmanuel Bex in 1997.Aan de slag
In 1998 kreeg Gambarini een studiebeurs voor twee jaar aan het New England Conservatorium in Boston, en in no time na aankomst deed ze mee aan de prestigieuze Thelonious Monk International Jazz Competition, en werd derde, achter Teri Thornton en Jan Monheit. Ondanks dat Gambarini geen platenvontract kreeg voor deze prestatie, gaf het haar genoeg podiumkansen om Boston in te ruilen voor New York, waar ze zich beter op haar muziek en de scene kon richten. In 2006, na jaren werk en in het hart gesloten van een cultpubliek in de New York jazz wereld, had ze nog steeds geen contract. Daarom begon Gambarini met Groovin' High om zo haar Amerikaanse debuut: "Easy to Love. A collection of standards" uit te brengen. De critici waren onder de indruk en ze droegen haar voor als Beste Jazz Vocalist; een Grammy nominatie voor haar album naast o.a. Diana Krall en Nancy Wilson.