Rodney Franklin

Carriere

Zijn debuut verscheen in 1978: "In the Center" bij Columbia. Na twee jaar stond hij in de Top Tien met "The Groove," van de LP: " You'll Never Know". In de volgende zes jaar maakte hij nog zeven albums voor Columbia, maar het grote succes bleef uit. Franklin versaaagde niet en breidde zijn reputatie als gerespecteerd fusion artiest uit. Hij tekende bij BMG voor "Diamond Inside of You" in 1988 en "Love Dancin for Nova".

Zijn grootste hit staat op "You'll never know" uit 1980

Alex Henderson recenseerde deze plaat:Rodney Franklin is een goed voorbeeld van een jazzimprovisator die de belofte van zijn grote talent niet waarmaakte. De eerste platen van deze pianist en keyboardspeler waren veelbelovend, maar daarna werd zijn werk steeds onberekenbaarder en wispelturig. Uiteindelijk vroeg iedereen zich af, wat er met hem aan de hand was? Zijn tweede langspeler werd opgenomen in 1979 en uitgebracht in 1980 en is zijn beste. Dit album staat met één been in de elektrische fusion- en crossoverjazz en met zijn andere in de akoestische post-bop, maar in welk vakje je het ook stopt, het is gewoon een fijne jazzplaat. Het bekendst op single werd het nummer: "The Groove" een aanstekelijk jazz-funk diamantje dat veel op de radio werd gedraaid en dat overkomt weinig instrumentale jazz. De andere nummers op deze LP zijn minder urgent dan "The Groove" maar wel lekker. Franklin blinkt als componist èn als soloist in stukken die varieren tussen het mysterieuze "The Watcher" en het McCoy Tyner-achtige "Return" tot het mijmerende "Journey." Hoewel Franklin pas 21 was toen hij deze CD opnam, had hij al een eigen stijl ontwikkeld, met invloed van zowel Tyner en Herbie Hancock als George Duke, Chick Corea, en Lonnie Liston Smith. Jammer dat zo'n belofte als Franklin zijn creatieve talent liet versloffen in de tachtiger jaren, maar "You'll Never Know" blijft een mooi werkstuk.